Agent 47 is al tientallen jaren een scheidsrechter over de dood en gebruikt zijn verfijnde vaardigheden in allerlei vuile zaken over de hele wereld. Met Hitman 3 komt zijn World of Assassination-trilogie onvermijdelijk tot een bloedig einde. Tijdens deze drie games ging IO Interactive stoutmoedig op pad om een naadloze Hitman-ervaring te creëren die consistent aanvoelde, van de tutorial-missie tot de conclusie. Na deze verbluffende finale te hebben gespeeld, ben ik opgelucht dat de studio de landing heeft vastgezet. Elke missie in de laatste boog is een statement, dat blijk geeft van een beheersing van leveldesign en een duistere speelse bereidheid om de verwachtingen die vijf jaar geleden zijn opgesteld, te ondermijnen. Hitman 3 is geen goede plek om je Hitman-reis te beginnen, maar het is een bevredigende manier om afscheid te nemen.
Bij Hitman ging het er altijd om spelers op onbekende locaties te laten vallen, ze een doelwit te geven en ze vervolgens los te laten. De meest recente games hebben die ontwerpfilosofie naar nieuwe hoogten gebracht. Op zijn best biedt Hitman een ervaring als geen ander, met ingewikkelde scenario’s en spelers de tools die ze nodig hebben om missies op verschillende manieren aan te pakken. De eerste keer dat ik de bombastische openingsmissie van Hitman 3 in Dubai verkende, verkende ik methodisch zoveel mogelijk van de Scepter-wolkenkrabber voordat ik mijn doelen doodde. Uren later was ik in staat om efficiënt door te rollen zonder te treuzelen, beide te doden zonder dat iemand zelfs maar wist dat ik er ooit was. Het is alsof je een supermarkt bezoekt; soms wil je vergelijken, en andere keren wil je gewoon wat melk pakken en de winkel uit.
Hitman 3 introduceert nieuwe elementen, waaronder een cameragadget, maar de meest opvallende zijn de hardnekkige snelkoppelingen. Door specifieke deuren te ontgrendelen of toegang te krijgen tot ladders, staan die nieuw beschikbare paden voor je open bij volgende runs. Ze zijn een geweldige aanvulling op de ontgrendelbare startlocaties van de serie, en geven je uiteindelijk de mogelijkheid om delen van een level te omzeilen en op weg te gaan naar wat dan ook – of wie dan ook – waarin je het meest geïnteresseerd bent. Ik vond het heerlijk om een feestganger buiten het nachtclubgebied van Berlijn te ontmoeten en een rondleiding over de kaart te krijgen, maar was opgelucht toen ik een zijdeur vond waardoor ik vlak langs hem en de beveiliging kon glippen. Sommige snelkoppelingen bevinden zich op risicovollere locaties, dus je moet dat extra gevaar afwegen, maar ik vond het leuk om toegang te hebben tot meer opties.
IO Interactive maakt dit soort missies al jaren en die ervaring leert. Bijna elke missie introduceert iets dat de oude spelers op zijn kop zet. Het uiteindelijke doel van het doden van je doelen is altijd onderdeel van de deal, maar Hitman 3 bewijst dat er nog genoeg ruimte is voor meer variatie. Eén missie biedt een langdurig (en optioneel) moordmysterie om op te lossen, waardoor je in de ongebruikelijke rol van privédetective en ondervrager komt. In een andere begin je zonder enige kennis van de identiteit van je doelwitten. Als je zonder intel werkt, moet je de gesprekken methodisch observeren en beluisteren voordat je in actie komt. Als je ongeduldig bent, kun je gewoon tekeer gaan en op het beste hopen. Vijf van de zes niveaus bieden een schat aan improvisatiemogelijkheden; Ik bracht bijna twee uur door met het infiltreren van een hightechbedrijf in China en was gefascineerd door zowat elk moment. De laatste missie is meer lineair dan de andere, maar niet minder bevredigend.
Hitman 3 is een waardige afsluiting van de trilogie, maar als je niet onder de indruk was van eerdere inzendingen, zul je waarschijnlijk niet van gedachten veranderen. De verbeteringen, hoe welkom ze ook zijn voor oude fans, zijn incrementele upgrades in plaats van de grotere sprongen die je misschien gewend bent te zien in meer traditionele sequels. Ik geniet van het langzame tempo en hou van de spanning die ontstaat als je onopgemerkt langs bewakers glijdt. Ik vind het heerlijk om naar elk niveau te kijken als zijn eigen rare puzzel, en iets over het porren van de simulatie om te zien wat wel en niet mogelijk is, klikt echt met mij. Als je echter denkt dat de vorige twee afleveringen middelmatige vuurgevechten hebben of ze te kieskeurig vinden, zijn die elementen niet veranderd. Technisch gezien kun je Hitman 3 binnenspringen zonder de vorige games te spelen, maar daarmee doe je jezelf een slechte dienst.
Hitman 3 sluit een hoofdstuk af in het grotere Hitman-verhaal, maar het voelt niet als een einde. Er wordt een overvloed aan inhoud en nevenactiviteiten aangeboden, en de trilogie als geheel zal ongetwijfeld een langetermijnbestemming zijn voor potentiële huurmoordenaars. De laatste act van IO Interactive in de trilogie anticipeert en beloont spelersexperimenten, heeft een nauwgezet levelontwerp en heeft momenten van griezelige catharsis die me hardop doen kakelen. Mijn enthousiasme voor dit alles is net zo onuitwisbaar als de streepjescode die op de achterkant van Agent 47’s hoofd is getatoeëerd.
Elke missie in de laatste boog is een statement, dat blijk geeft van beheersing van leveldesign en de bereidheid om de verwachtingen die vijf jaar geleden zijn opgesteld te ondermijnen.
Hitman 3
€59,99