Review: Nioh 2

Met Nioh 2 valt niet te spotten. Voortbouwend op de keiharde reputatie van het origineel, brengt Team Ninja’s tweede samurai-actie-RPG de formule van het origineel. Het vervolg schetst de kenmerkende kijk van het origineel op de Souls-achtige, zonder zichzelf volledig opnieuw uit te vinden. Het resultaat is een lange, zware klomp die zelfs de meest uitdagende spelers naar hun breekpunten zal duwen terwijl ze verschillende vijanden moeten verslaan om uiteindelijk meester-samoerai worden.

Ondanks de titel is Nioh 2 een prequel en onthult de geheime geschiedenis van een decennia-lange oorlogsperiode in het middeleeuwse Japan. Als de held Hide, vecht je om de geheime aard van de ‘spirit stones’ te ontdekken, die bovennatuurlijke kracht verlenen om zo hordes Yokai in het hele land te kunnen verslaan. De plot, die je voornamelijk via cutscenes en exposities tussen missies hoort, heeft een interessante historische inslag. Historisch relevante namen als Nobunaga en Tokugawa spelen een rol in het verhaal.

Het verhaal van Nioh 2 geeft genoeg context om je mee te slepen en je het gevoel te geven dat je vooruitgang boekt zonder de gameplay in de weg te zitten. Kenmerkend aan Nioh 2 is de uitdaging. Met kernmechanics verfijnd uit de botten van Dark Souls, komt Nioh 2 neer op een reeks veldslagen en duels in allerlei situaties. Deze gevechten vereisen intense precisie: niet alleen worden je aanvallen en vaardigheden beperkt door een uithoudingsvermogenmeter, genaamd Ki, maar elke extra aanval of verkeerde beweging zal je blootstellen aan gevaar. Net als bij andere Souls-achtige games, is het een pijnlijk uitdaging om alle tegenstanders die de game bevat, onder de knie te krijgen.

Nioh 2 bouwt voort op het wonderbaarlijk diverse scala aan opties voor het ontwikkelen van een persoonlijke vechtstijl. De originele systemen keren terug: elk van de negen wapentypes biedt een unieke balans tussen snelheid, kracht en bereik, die je tijdens het spelen kunt verfijnen door te wisselen tussen drie standen. Elk wapentype heeft zijn eigen skill tree en voortgang, waarvoor je punten verdient door het te gebruiken. De gevechten blijven in de kern grotendeels ongewijzigd ten opzichte van het eerste deel, afgezien van enkele nieuwe vaardigheden en twee nieuwe wapentypes; de snelle tweehandige Switchglaive en echt snelle dubbele bijlen. Daarnaast zijn de gevechten enorm lastig. Nioh 2 eist dat je een goed begrip hebt van alle aanvallen die je wapens kunnen uitvoeren, maar er is een breed scala aan aanvallen en ze geven elk hun eigen draai aan het gevecht en je vechtstijl.

Er zijn ook meerdere algemene skill trees en karakterniveaus die je statistieken verhogen op basis van het verdienen van Amrita door vijanden te doden. Bovendien is Nioh 2 een loot game, dus je zult constant naar nieuwe wapens moeten zoeken met vaardigheden die je statistieken aanpassen. Het is veel om te leren, maar het wordt makkelijker naarmate jij je favoriete speelstijl beheerst en je je zelf gaat richten op het upgraden van de vaardigheden waarvan je weet dat je ze graag gebruikt.

Voor Nioh-veteranen is dat allemaal bekende kost: de grootste toevoegingen van Nioh 2 draaien rond het idee dat Hide met Yokai-geesten kan communiceren. De belangrijkste is een harde parrie genaamd de Burst Counter, waarmee je krachtige vijandelijke aanvallen kunt blocken. Elke vijand heeft minstens één aanval die kwetsbaar is voor de counter; het zijn vaak grote, krachtige bewegingen die je in de verleiding kunt brengen om te ontwijken. Het bestrijden van die drang en jezelf naar je vijand gooien om het tij van de strijd even te keren, is cruciaal, waardoor het gevecht tactischer en agressiever aanvoelt. Op het moment dat je een vijand ziet die een burst-aanval voorbereidt, voel je je succesvol, alsof je er een hebt overgeslagen op je tegenstander, zelfs voor een seconde. Omdat het spel zo moeilijk is, helpen deze kleine overwinningen je vooruit.

Je leert ook Yokai-vaardigheden via uitrustbare Soul Cores waarmee je tijdelijk kunt transformeren in de vijanden die je hebt gedood om een ​​van hun aanvallen te gebruiken. Meer dan Ninjutsu en magic, die terugkeren van Nioh, voegen Soul Cores een veel breder scala aan nuttige vaardigheden toe. Als de Monkey Yokai Enki spring je bijvoorbeeld de lucht in en gooi je een speer, wat vrij nieuw is omdat Nioh 2 geen springknop heeft. Wanneer de Yokai groter worden elke baas geeft je een Soul Core verschijnt soms een gigantische kop of vuist of voet op magische wijze om je vijanden te verminken. Ze zijn niet zo krachtig dat je erop kunt leunen om een ​​gevecht te winnen, maar deze vaardigheden vergroten het scala aan dingen die je mogelijk kunt doen.

Last but not least voegt Nioh 2 een superkrachtige “Yokai Shift” transformatie toe, waardoor je tijdelijk sneller en sterker wordt. Het activeren van de transformatie neemt de noodzaak van tactiek niet weg. Hoewel je onkwetsbaar bent, verminderen zowel het gebruik van aanvallen als het oplopen van schade de hoeveelheid tijd die je in je sterkere vorm hebt. Een mislukte aanval in de Yokai-modus verspilt niet alleen een krachtige, langzaam opladende asset, maar kan je ook onverwacht blootstellen als je terugkeert naar je oude zelf omdat je tegenstander je overrompelde. Op ware Nioh-wijze kan zelfs je grootste kracht een kans voor je vijand worden om de overhand te krijgen.

Het is veel om te leren en nogmaals, je moet het perfect op een rijtje krijgen om te overwinnen wat Nioh 2 naar je gooit. Je zult waarschijnlijk veel fouten maken en vele, vele malen sterven. Soms voelt het alsof je een bakstenen muur hebt geraakt en gewoon niet kunt winnen. In die situaties moet je diep ademhalen, uitzoeken waarom je faalt en je strategie aanpassen. Als je weigert wapens te wisselen of risico’s te nemen of anderszins nadenkt over hoe je speelt, zul je gefrustreerd raken. Hoe meer gefrustreerd je raakt, hoe groter de kans dat je weer verliest.

Je eigen vaardigheden leren is slechts een deel van de ervaring. Om echt uit te blinken, moet je ook de brede wereld van Nioh 2 begrijpen. Er is een verbazingwekkende hoeveelheid variatie in een extreem lange campaign. De kronkelende missies met meerdere gebieden omvatten allerlei omgevingen, van brandende kastelen en tempels tot militaire kampen, bossen en berghellingen. Velen van hen veranderen radicaal terwijl je ze verkent, waardoor je een geweldig gevoel van reizen en prestatie krijgt voor het afleggen van wat voelt als een lange afstand. Een vroeg niveau begint bijvoorbeeld op een heuvel buiten een kasteel en eindigt in een enorme ondergrondse grot. Zelfs als de niveaus op elkaar lijken – je belegert in je eentje vier tot vijf kastelen in 20 campagnemissies zorgt een gevarieerd niveauontwerp in zowel paden als details ervoor dat ze zich allemaal anders en de moeite van het veroveren waard voelen.

De meeste hebben minstens één gebied met een unieke val of omgevingsvraagstuk. In een bos niveau patrouilleert een gigantische uil Yokai bijvoorbeeld in bepaalde gebieden en waarschuwt hij vijanden als hij je ziet. Tijdens een kasteelbelegring moet je artillerievuur ontwijken terwijl je duelleert met vijandige soldaten. Er zijn ook Dark Realm-zones, zwarte en witte gebieden die door Yokai worden achtervolgd en die een nog grotere uitdaging vormen door je Ki-regeneratie te vertragen, verspreid over elk niveau. Alleen door een specifieke vijand in een Dark Realm te verslaan, zal deze permanent worden verdreven, waardoor je meer manieren krijgt om vooruitgang te boeken die niet wordt gereset wanneer je een heiligdom gebruikt (of sterft).

Zelfs voor al zijn variatie, strekt Nioh 2 al zijn inhoud zoveel mogelijk uit. Voor elke missie in de campaign zijn er twee tot drie zijmissies, waarvan er vele een deel van een verhaalmissie remixen. Bovendien zijn er roterende Twilight-missies voor spelers van hoog niveau. Bovendien krijg je na het voltooien van de campaign toegang tot een moeilijkheidsgraad met vijanden en uitrusting van een hoger niveau. Hoewel het in principe een beetje vervelend kan zijn om dezelfde sectie van een niveau drie tot vier keer te spelen, vindt elke versie kleine manieren om je pad te veranderen en nieuwe uitdagingen te presenteren om de zaken fris te houden. Als je absoluut alles uit Nioh 2 wilt wringen beheers elk wapen, krijg de buit van het hoogste niveau er zijn meer dan genoeg missieconfiguraties om door te gaan totdat je genoeg hebt gehad.

Zo even lijkt Nioh 2 nooit zonder nieuwe vijanden te komen om naar je te gooien. Bijna elk niveau heeft minstens één nieuw type Yokai om tegen te studeren en tegen te strijden. Ze variëren van letterlijk gigantische spinnen tot dierlijke demon-soldaten zoals de Enki, een gigantische aap met een speer en de harpijachtige Ubume. Elke vijand heeft zijn eigen vaardigheden en je moet er alles over leren om op hun aanvallen te anticiperen en de overhand te krijgen. Dit proces kost tijd – je krijgt het niet bij de eerste poging of zelfs na de eerste overwinning. Elke vijand, zelfs de kleine Gaki-demon, die eruitziet als een kalend kind met rode ogen, kan je doden als je je A-game niet meeneemt. Het ontrafelen van vijandelijke patronen en uitzoeken hoe deze te bestrijden is het liefste plezier dat Nioh 2 biedt: dat er zoveel vijanden zijn met zoveel verschillende aanvallen om te navigeren dat het spel nooit zijn smaak verliest.

Je ziet dit het duidelijkst wanneer je het opneemt tegen elk van de buitengewoon moeilijke ontmoetingen met de baas. Net als de niveaus variëren de bazen sterk en zijn ze allemaal een lust voor het oog. Van een gigantische slang met minislangarmen tot een spin van drie verdiepingen met een stierenkop, elk vlaggenschip van de vijand heeft veel karakter en is anders dan alles wat je eerder in de game hebt gezien. Ze hebben echter allemaal één ding gemeen: ze zijn buitengewoon moeilijk. Zelfs meer dan standaardgevechten eisen de bazen effectief perfect spel voor een langere periode. Je moet elke beweging die ze maken kunnen herkennen terwijl ze deze maken en weten hoe je direct moet reageren. Er waren er maar heel weinig die me minder dan een dozijn pogingen kostten, en velen van hen duurden meerdere uren.

Soms vroeg ik me af of sommige van deze bazen misschien iets korter zouden moeten zijn, omdat er veel bazen waren waarvan ik voelde dat ik hun patronen onder de knie had, maar niet kon afmaken omdat ze laat in het gevecht een enkele hit doodden. Uiteindelijk worden die ondraaglijke moeilijkheid en het gevoel dat het oproept ingebakken in het DNA van Nioh, en de gevechten met de baas blijven meeslepend, zelfs als ze ergeren en frustreren. Hoewel het soms voelt als een vloek terwijl je speelt, is het een zegen dat Nioh 2 met succes je volledige aandacht zo lang vasthoudt en vasthoudt.

Nioh 2

€60,-

8.1

Graphics

8.5/10

Gameplay

8.0/10

Geluid

9.0/10

Replay value

7.0/10

Pros

• Sterke verhaallijn
• Veel te doen

Cons

• Vaak lastig tijdens boss battles