Na een jaar vrij te hebben genomen in 2018, is Call of Duty weer terug met een nieuwe game. Call of Duty: Modern Warfare is een vette shooter die veel vooruit is gegaan, terwijl ze zich wel blijven vasthouden aan de roots van Call of Duty. Call of Duty bevat een toffe campagne, een uitgebreide multiplayer en meerdere Special Ops missies.
Campagne:
Het verhaal van Modern Warfare begint de lijnen tussen goed en slecht te vervagen, maar het stelt de goeden snel vast als zeer duidelijk goed. Het Amerikaanse team wordt geleid door gedenkwaardig besnorde fan-favoriet Captain John Price, terwijl het zus en broer-duo of Farah en Hamir een opstandbeweging leiden die vecht om Russische troepen uit hun fictieve thuisland Urzikstan te verdrijven.
Er gebeuren wel wat meer ongemakkelijkere gebeurtenissen in deze campagne, soms zijn die gebeurtenissen direct in jouw controle en soms ook niet. Ongewapende vrouwen sterven. Kinderen worden neergeschoten. Burgers kunnen kogels vangen. Zelfmoordterroristen zijn een bedreiging. Maar zelfs op een van de grootste momenten van Modern Warfare – een confrontatie met een vijandelijke luitenant genaamd The Butcher – dwaalt Infinity Ward in de buurt van de morele lijn, maar stapt er nooit echt op of eroverheen. Dat is teleurstellend, want ik had echt gehoopt dat dit verhaal iets zinvols te zeggen zou hebben over de zielsbeïnvloedende aard van oorlog in een tijd waarin de Verenigde Staten zo lang bij zoveel conflicten betrokken is geweest.
Call of Duty: Modern Warfare is een van de beste first-person schietcampagnes die ik in een lange tijd heb gespeeld, dankzij een opwindend tempo in zijn 6-8 uur durende verhaal. Natuurlijk hebben we in de Call of Duty franchise al een miljoen keer eerder gevochten in deze straatgevechten, maar hier doe je nooit lang zonder dat er iets onverwachts gebeurt. Modern Warfare verheugt zich het meest wanneer het verrast, zoals wanneer je in spannende close-quarters situaties moet vechten om de vijand in kleine huizen met meerdere verdiepingen uit te schakelen. Of wanneer je explosieve drones in vijandelijke helikopters vliegt. Ondertussen is de vijandelijke AI al wel verbeterd maar zijn ze nog steeds niet perfect. Ze zijn geen kanonnenvoer, maar ze zijn bij lange na nog geen echte soldaten.
Deze Call of Duty werpt zelfs halverwege de game een slimme curvebal naar je toe door alle wapens volledig uit je handen te nemen en over te schakelen naar stealth, terwijl je een burger door een door terroristen overspoelde ambassade leidt. In die missie gebruik je de bewakingscamera’s om elke kamer te onderzoeken en haar te vertellen waar en wanneer ze via de telefoon moet bewegen. Het is iets dat we nog nooit eerder in de serie hebben gezien, en het is een slimme draai van het script dat helpt Modern Warfare spannender en interessanter te maken door de actie een paar stappen naar beneden te halen, zodat het vervolgens weer omhoog kan komen voor een groter effect.
Mijn favoriete missie is misschien ook de grootste ‘All Ghillied Up'(missie uit Call of Duty 4) eerbetoon waarbij jij en kapitein Price door een klein stadje sluipen, geluiddempers gereed maken en vijanden uitschakelen met dodelijke precisie. Hierbij heb je de vrijheid om verschillende gebouwen in elke gewenste volgorde te onderzoeken. De missie geeft een gevoel van mogelijkheden, je kunt elke ingang en uitgang nemen en je kunt de missie voltooien op verschillende manieren.
De moderne oorlogsvoering van 2019 is ook verbluffend mooi. De verlichting – vooral ’s nachts in de buitenlucht – ziet er oogverblindend uit en is vooral indrukwekkend op de personages zelf. Deze gezichten en hun animaties behoren tot de meest levensechte die ik ooit in een game heb gezien. Ik weet dat dat klinkt als overdrijving, maar dat is het niet. Dit zijn serieus indrukwekkende personagemodellen – en niet alleen in de cut-scenes.
Dit is voor mij een van de beste campagnes die de serie sinds de Black Ops van 2010 heeft gezien. De campagne is extreem goed ontworpen en past een paar slimme en coole ideeën toe die andere Call of Duty games niet hebben. Het enige minpunt aan de campagne is dat het een redelijk kort verhaal is waar je zelfs op het moeilijkste niveau snel(6-8 uur) doorheen bent.
Multiplayer:
De multiplayer van Call of Duty Modern Warfare is goed, er is een verscheidenheid aan spelsoorten voor elke soort speler. Er is een goed evenwicht tussen gevechten op korte- en lange afstand. Het level systeem is wel wat veranderd. Nadat je max level geworden kan je niet prestigen. Ik had hier voor het spelen van de game mijn bedenkingen over, maar nu dat ik al een tijdje de game speel vind ik het helemaal niet erg en ben ik al gewend geraakt aan het systeem. De standaard wapen-classes heeft een goede selectie voor iedere speler. Ook de create-a-class is duidelijk en ziet er goed uit.
Nieuw toegevoegd is de Realism modus. De Realism-modus bevindt zich ergens tussen de bekende Core- en Hardcore-modi en overbrugt de kloof tussen hen. Vreemd genoeg kun je in een modus met de naam “Realisme” meer schade aanrichten dan in Hardcore, en je gezondheid regenereert zoals in Core. Maar Realism verwijdert de HUD volledig en gaat verder dan Hardcore om de kill-feed bovenop al het andere te verwijderen. Om een kill te bevestigen, moet je luisteren naar het geluidseffect dat speelt bij het uitschakelen van een vijand. Ook moet je luisteren naar NPC’s die je waarschuwen voor beschikbare killstreaks en vijandelijke inlichtingen. Het is een fantastisch evenwicht voor degenen die meer kans willen om een gevecht te overleven, in plaats van te sterven in een of twee schoten zoals in Hardcore, maar met de rest van de uitdaging intact.
Hoewel geen van de andere nieuwe speltypen wereldschokkend zijn voegen ze toch iets unieks toe aan de game. TDM 20, een 10v10-versie van de klassieke 6v6 Team Deathmatch-modus, is de minst inventieve nieuw modus die is toegevoegd. De 10v10-modus voelt als een opgeblazen versie van de standaard Team Deathmatch. Een van de maps die ik heb geprobeerd is Euphrates Bridge. De map is verdeeld in twee delen met een grote brug in het midden. Alleen is de brug veel dichter voor een team dan voor de andere. De zijde dichterbij de brug wint in bijna alle gevallen de game. Ook kun je vanaf een punt op de brug heel makkelijk het vijandelijke team spawnkillen. Er zijn dus wel wat balansproblemen maar als je een fan bent van grotere teams en grotere maps dan is dit een vermakelijke modus voor jou.
In Gunfight speel je 2v2 en heb je een leven, de wapens roteren elke ronde. Het doel is heel simpel, elimineer je vijanden voordat ze jou te pakken krijgen. Gunfight heeft kleine maps die met maar twee hoofdroutes waardoor de game in een hoog tempo gespeeld wordt. Er is ook een versie waarin je zonder wapens begint en een pistool op de kaart moet vinden.
Ook Ground War is toegevoegd als nieuwe gamemodus. Ground War is eigenlijk een kleine versie van de Battlefield franchise. 64 spelers staan tegen over elkaar in een massieve map. Er zijn voertuigen die je kunt gebruiken zoals APC’s, Tanks en helikopters. Deze gamemodus vind ik verrassend genoeg erg leuk, ook al ben ik er nog niet super goed in! Verder zijn er natuurlijk ook de standaard modi zoals Search and Destroy, Domination en standaard Team Deatmatch. Voor iedere speler is er wel iets te vinden wat je leuk vindt. Ik weet in ieder geval zeker dat ik nog veel uren speelplezier ga hebben aan de multiplayer van Call of Duty: Modern Warfare.
Spec ops:
Spec Ops is een co-op ervaring waar je met je team (4 spelers) een reeks doelstellingen moet voltooien in een grote map om verder te komen in de verhaallijn. Als groep moet je samenwerken om vijanden uit te schakelen en om informatie te verzamelen. Voordat je begint kan elke teamgenoot kiezen uit verschillenden rollen, elk met zijn eigen unieke vaardigheid.
Het verhaal achter de missies zijn goed opgezet en de graphics zien er goed uit, maar toch is dit een frustrerende gamemodus toen ik het speelde met mijn vrienden. Dit komt onder andere omdat alle vijanden eindeloos blijven genereren. Vijanden lijken eindeloos uit het niets te verschijnen waardoor het heel moeilijk wordt. Ook komen de vijanden niet in duidelijke golven maar ze zijn er gewoon overal en altijd. Als je langer dan een paar minuten doet over elke objective in een missie dan maak je het jezelf alleen maar lastiger. Waar ik en mijn vrienden achter zijn gekomen is dat je alles snel moet doen zodat je niet zonder munitie en andere benodigdheden komt te zitten. Als je afwacht en op een plek gaat campen, dan verspil je alleen maar je munitie en word je uiteindelijk overspoeld door vijanden die maar blijven komen.
Verder zijn er nog de Survival (exclusief op PS4) en de Classic modus van Spec Ops waar je wel meer dan een paar uur zoet mee bent. In Survival moet je met je team zolang mogelijk overleven en dat blijft leuk. Het is moeilijk, maar toch goed vol te houden als je samenwerkt met je team. De Classic modus van Spec Ops is net zoals de survival moeilijk, maar haalbaar. De vijanden komen bij alle 3 Spec Ops modus in waves, maar bij Survival en Classic Ops voelt dit natuurlijker en beter uitgevoerd uit.
Conclusie:
Call of Duty: Modern Warfare heeft een kort maar krachtige campagne die gewelddadig en supergoed aanvoelt. De graphics en de audio zijn fenomenaal en hierdoor lijkt het alsof je echt in de game zit. Verder zijn de Special Ops een leuke bezigheid die je met randoms of met je vrienden kunt voltooien. De multiplayer voegt meerdere nieuwe gamemodes toe waardoor er voor iedere speler iets te doen is. Overal vind ik de game heel erg tof en ga ik de komende tijd nog aardig wat uren besteden aan Call of Duty: Modern Warfare.
Call of Duty: Modern Warfare
€59.99
Pros
- Sterke singleplayer
- Uitgebreide multiplayer met verschillende gamemodes
- Spec Ops is leuk en uitdagend
Cons
- Korte campagne (6-8 uur)
- Ander level systeem dan bij andere Call of Duty's (er zijn geen prestiges meer)