Clair Obscur: Expedition 33 is een zeldzame vondst in het landschap van moderne RPG’s. Het is niet alleen een artistiek pareltje, maar ook een emotioneel en mechanisch indrukwekkende ervaring die de speler vanaf het eerste moment weet vast te grijpen. In plaats van je te overspoelen met een uitleg over de wereld of een langdradige inleiding, dompelt de game je meteen onder in zijn mysterieuze sfeer. Je weet niet alles, maar dat is precies de bedoeling.
In deze wereld, genaamd Lumière, leven de mensen onder het juk van een gigantisch wezen: de Paintress. Deze mysterieuze figuur verschijnt in de verte en schrijft cijfers op een enorme zuil. Dat getal bepaalt hoeveel levensjaren iemand nog heeft. Expeditieteams worden op pad gestuurd in een wanhopige poging het waarom en hoe van dit lot te achterhalen. Expedition 33 volgt het meest recente team, op een tocht die zowel hoopvol als uitzichtloos aanvoelt.
De kracht van deze game zit niet alleen in het originele concept, maar vooral in de uitvoering. De groep personages die je volgt, is klein maar gedenkwaardig. Ieder lid heeft een duidelijke reden om aan deze missie mee te doen, maar het spel vermijdt lange achtergrondverhalen. De focus ligt op het nu: op het overleven en het beschermen van wat er nog over is van hun wereld.
Wat de pacing betreft is Clair Obscur voorbeeldig. De hoofdverhaallijn is strak geregisseerd, maar er is voldoende ruimte voor zijpaden en optionele content. Toch voelt het spel nooit als tijdverspilling, iets wat bij veel turn-based RPG’s helaas wel het geval is. Je kiest je eigen tempo, en beide stijlen worden beloond.
Het gevechtssysteem is een van de grootste verrassingen. Turn-based vechten voelt hier allesbehalve traag of saai. Elke tegenstander heeft unieke patronen en zwaktes, en je wordt constant uitgedaagd om actief mee te denken en reageren. Goed timen en counteren wordt spectaculair beloond met explosieve animaties en gigantische schadecijfers. Dit doet denken aan de betere Mario RPG’s, waar ritme en precisie hand in hand gaan met strategie.
Dat elke teamgenoot anders speelt, kan aanvankelijk verwarrend zijn, maar het zorgt voor voldoende variatie. Het blijft boeiend om nieuwe tactieken uit te proberen. Alleen tijdens een verhaalwending halverwege het spel voelt het alsof het systeem iets te veel op de schop gaat, wat tijdelijk frustratie oproept. Toch is het voor het verhaal absoluut de moeite waard.
Visueel is de game een feest. De kunststijl is prachtig en uniek. Een vroege omgeving lijkt zich onder water af te spelen en zet meteen de toon: dromerig, melancholisch en indrukwekkend. Hoewel latere gebieden dat niveau net niet halen, bleef ik telkens nieuwsgierig naar wat de volgende locatie te bieden had. De sombere pianomuziek en indringende zang versterken de sfeer, zonder zwaar op de hand te worden. Tijdens gevechten schakelt de muziek vlot over naar opzwepende ritmes, die de adrenaline aanwakkeren.
Wat Clair Obscur: Expedition 33 echt bijzonder maakt, is hoe het klassieke elementen van RPG’s omarmt, maar met moderne flair en zonder de gebruikelijke valkuilen. De lengte is precies goed, het vechten blijft boeiend, en de wereld voelt als een droom die je ooit hebt gehad, maar nu pas weer herinnert. Dit is een avontuur dat je niet snel vergeet.
Clair Obscur: Expedition 33
€ 49,99
Pros
- Turn-based gevechten
- Graphics sterk
Cons
- Unreal Engine 5 is soms te zwaar