Zelden voel je tijdens het spelen van een game dat je iets bijzonders meemaakt. Bij Death Stranding 2: On The Beach had ik dat gevoel vrijwel constant. Alles klopt: het verhaal, de sfeer, de muziek, de gameplay, en vooral de verbluffende graphics op de PS5 Pro. Dit is geen game die je even tussendoor speelt — dit is een reis, een kunstwerk, een ervaring die je raakt tot diep vanbinnen.
Een begin dat onder je huid kruipt
De eerste minuten zijn direct indrukwekkend. Geen standaard intro, geen uitleg of tutorial. In plaats daarvan krijg je een intense, bijna filmische opening voorgeschoteld waarin je direct ondergedompeld wordt in het onbekende. Op de achtergrond begint Woodkid’s “Minus Sixty One” langzaam op te bouwen, terwijl je kijkt naar Sam Porter Bridges in een verlaten, halfvergaan landschap. Het is emotioneel, mysterieus, en pijnlijk mooi.
Er wordt nauwelijks iets gezegd — en dat is juist de kracht. De combinatie van muziek, omgeving en sfeer vertelt alles wat je moet weten. En zo begint het verhaal: verwarrend, intrigerend, maar bovenal meeslepend.
Een verhaal over verlies, verbinding en opoffering
In On The Beach keren we terug naar een wereld die nog steeds worstelt met de gevolgen van de Death Stranding — de ramp die leven en dood op bizarre wijze met elkaar heeft verbonden. Sam is niet langer slechts een bezorger; hij is een man op een missie om de mensheid te redden van iets groters, iets dat zich niet alleen fysiek maar ook existentieel afspeelt.
Het verhaal is donkerder dan in de eerste game, maar tegelijk hoopvoller. Sam is niet alleen meer. Hij is veranderd. Breekbaarder, emotioneler, maar ook vastberadener. Hij wordt opnieuw geconfronteerd met Fragile, met Higgs, met zijn verleden… maar ook met nieuwe, raadselachtige personages die hem dwingen om zijn rol in deze wereld opnieuw onder de loep te nemen.
Wat begint als een persoonlijke missie, groeit langzaam uit tot iets dat bijna filosofisch aanvoelt. Thema’s als rouw, opoffering, eenzaamheid en verbondenheid worden verweven met sciencefiction en mystiek. En toch voelt alles oprecht en menselijk. De dialogen zijn subtiel, de momenten van stilte veelzeggend, en de keuzes die je maakt onderweg voelen écht belangrijk.
Er zijn scènes in deze game die me echt emotioneel hebben geraakt — puur door de muziek, de opbouw, en de manier waarop het verhaal zich ontvouwt. En tegen het einde van de game zat ik letterlijk met een brok in mijn keel.
De kracht van PS5 Pro: schoonheid zonder grenzen
De PS5 Pro tilt de ervaring visueel naar een ongekend niveau. Elk landschap, van spookachtig verlaten steden tot uitgestrekte meren en bergpassen, ziet eruit als een schilderij. Regen glinstert realistisch over je gear, zand stormt over je laarzen, en zonlicht breekt mysterieus door de mist. Het is adembenemend.
Wat het extra bijzonder maakt, is dat de performance er nooit onder lijdt. De game draait soepel op 60fps in performance-modus, met minimale laadtijden en zonder enige hapering. Je bent voortdurend in beweging, en nooit wordt je ondergedompelde ervaring onderbroken.
En dan het licht. Je hebt pas écht HDR gezien wanneer je ‘s nachts met alleen een hoofdlamp door een verlaten regenvallei loopt en de bliksem de omgeving verlicht. De visuele presentatie is niet alleen mooi — het versterkt de sfeer, het is de sfeer.
Verkenning en gameplay: rust, risico en voldoening
De gameplay is vergelijkbaar met het eerste deel, maar verfijnder. Je plant je routes, balanceert je uitrusting, en probeert je weg te vinden door ruige omgevingen. Maar er zijn meer tools, nieuwe voertuigen, en een slimmer design in hoe de wereld met jou meebeweegt.
De game dwingt je om na te denken. Niet alles is gevecht of actie — het gaat om voorbereiding, overleving, en bovenal: betekenisvolle voortgang. Iedere missie heeft impact. En als je dan na een zware tocht je bestemming bereikt en die typische Death Stranding-muziek zachtjes invalt, voel je pure voldoening.
Een soundtrack om in te wonen
De muziek is van een zeldzame klasse. Woodkid’s bijdrage in het begin is meteen iconisch, maar ook de rest van de soundtrack past perfect. Van ambient tracks tijdens het wandelen tot melancholische nummers op sleutelmomenten — alles is zorgvuldig gekozen en prachtig geïntegreerd.
Met een goede headset komt daar nog 3D-audio bij, waardoor elk detail tot leven komt. Het suizen van de wind, je ademhaling in de kou, het kletteren van regen op metaal – het is alsof je er zelf staat.
Geen game. Een ervaring.
Death Stranding 2: On The Beach is lastig in woorden te vatten. Je moet het voelen, meemaken. Het is traag en meditatief op momenten, maar ook intens en diep emotioneel. Het durft stil te zijn. Het durft te vertragen. Maar juist daardoor komt elk moment keihard binnen.
De manier waarop verhaal, beeld, geluid en gameplay samenkomen is ongekend. Het is zeldzaam dat een game zo cinematografisch én interactief aanvoelt. Alsof je een film beleeft waarin jij zelf het tempo en de richting bepaalt.
Eindoordeel: 10/10 – Een legendarische ervaring.
Een onvergetelijk verhaal, visueel verbluffend en technisch meesterlijk uitgevoerd. Death Stranding 2 is geen game in traditionele zin. Het is kunst. Een reis die je niet vergeet, en waar je nog lang over blijft nadenken.
Death Stranding 2: On The Beach
€79,99
Pros
- Prachtige Graphics
- Meeslepend verhaal
- Mooie soundtracks