Far Cry 6 is de nieuwste en misschien wel de beste game in Ubisoft’s langlopende open-world shooter-serie. Het eiland Yara is een prachtige, gevaarlijke plek om te verkennen, vol verhalen en geheimen die echt de moeite waard zijn om volledig uit te spelen.
De meest voor de hand liggende erfenis is het traditionele ’take down the dictator’-premisse dat zo gebruikelijk is in de Far Cry reeks. In tegenstelling tot de controversiële Kyrat-baddie in Far Cry (Pagan Min) en nog steeds vreemd sympathieke sekteleider van 5 (Joseph Seed), is Yara’s militaire dictator Anton Castillo een volledig verachtelijk mens. Hij vermoordt en maakt zijn eigen mensen tot slaaf die worden gedwongen om besmette tabaksvelden te bewerken, en gebruikt vervolgens de tabak om slinkse wereldwijde farmaceutische medicijnen te produceren (Viviro, bedoeld om kanker te genezen). Iedereen die zich tegen Castillo verzet, wordt snel vermoord, om wezen te betrekken die ongewild bij zijn zaak worden ‘opgeroepen’. Zijn tienerzoon Diego gaat met tegenzin mee voor de rit, een ietwat stille oppositie tegen de tactieken van zijn meedogenloze vader.
Guerilla Dani Rojas is een van de weeskinderen en sluit zich – om te overleven uit noodzaak – aan bij de belangrijkste oppositiegroep (Libertad) om Castillo en zijn luitenants neer te halen. Yara is verspreid over een handvol regio’s, elk met zijn eigen Castillo-voetafdruk om te ontmantelen, evenals potentiële bondgenoten om voor de zaak te rekruteren. Elke regio is op zichzelf heel verschillend (geografisch, uitdagingen, taken), wat Far Cry 6 een veel frisser gevoel geeft dan de bijna-vorige Far Cry-entiteiten.
Naast de plotstijl leent Far Cry 6 ook van recente voorgangers in missietypes. Een hoofdverhaal om een leider neer te halen, vertakkingen gericht op NPC’s, speedruns om kratten te bevoorraden, tijdritten voor voertuigen, gebruik van wingsuits, vissen/jachtuitdagingen en treasure hunts. Nieuwe luchtafweergeschutmissies (om Libertad vrijheid van luchtbeweging mogelijk te maken) zijn slim geplaatst in de buurt van andere missietypes.
Er is zoveel andere nieuwigheid in Far Cry 6, het is verbazingwekkend. Ten eerste het ‘resolver’-systeem voor het maken van superwapens dat gestolen uranium (van luchtafweerplaatsen) vereist in combinatie met andere gevonden materialen. Er zijn nu massa’s mod-aanpassingen voor elk wapen/ uitrusting met unieke visualisaties (via spuitverf). Ten derde bevat een minigame ‘Los Bandidos’ vertakte besluitvormingsmissies die worden beloond met nieuwe rekruten en items. (Deze minigamemodus sluit perfect aan bij het hoofdverhaal, aangezien geredde guerrilla’s beschikbaar zijn voor inzet in Los Bandidos.) Vervolgens coöp zware Special Operations-missies met elite-voltooiingsbeloningen. (Opmerking: deze solo’s aanpakken is bijna onmogelijk, omdat deze missies bedoeld waren voor de ene speler om als koerier te werken, de andere als verkenner.) Ten vijfde, dierlijke sidekicks (‘amigo’s’) hebben nu vertakte vaardigheden die de effectiviteit in de loop van de tijd verbeteren. Ten slotte zijn er hanengevechten waarbij je letterlijk als de verdomde kip kunt vechten. En ja, er zijn vrij te spelen kippen, elk met unieke vechtvaardigheden.
Bovendien – en nadat je de vorige drie versies van Far Cry hebt gespeeld – kun je Far Cry 6 zoveel meer waarderen. Wapens zijn bijvoorbeeld nu divers en verdeeld in standaard en unieke aanbiedingen, waarbij alleen de eerste kan worden geüpgraded/aangepast. Uitrusting – overal verspreid – heeft unieke sterke en zwakke punten, wat betekent dat het echte strategiepotentieel heeft voordat de vijand ingrijpt. Voertuigen zijn aanzienlijk responsiever. DualSense adaptieve triggers zorgen voor meer wapenvuur en voertuigversnelling. Dani’s algemene bewegingen, klimmen, gebruik van wapens (vooral mêlee), de implementatie van dekking en vijandelijke detectie nemen allemaal belangrijke stappen in de goede richting. Ten slotte spelen amigo’s uniek en bieden ze Dani verschillende benaderingen, samen.
Aan de andere kant. Far Cry 6 heeft nog steeds last van wat standaard Far Cry-zwakheden: vijanden met arendsogen, die perfect kunnen mikken en onrealistische golven vijanden die uit het niets als back-up tevoorschijn komen. Wat dit onderwerp betreft, is een grote ergernis het overvloedige gebruik van vijandelijke Special Forces om Dani uit te schakelen wanneer zij een te grote moordpartij uitvoert. Dit resultaat van de bekendheidsmeter is logisch, maar het is ook verwarrend wanneer bepaalde missies niet echt stealth toestaan om te voorkomen dat ze onvermijdelijk worden overspoeld door deze tegenstanders van het hoogste niveau. Hetzelfde kan gezegd worden van veel te hardnekkige en frequente luchtaanvallen. Vijandelijke helikopters en vliegtuigen zullen genadeloos op zoek gaan naar Dani, waarvoor een langzaamste, opladende resolver-raketzwerm nodig is om ze uit te schakelen (omdat er geen raketwerpers beschikbaar zijn im het eerste gedeelte van de game).
Wat de uitvoering betreft, keren ook de beruchte zwevende rotsen van Far Cry-omgevingen terug, verdwijnende audio, twijfelachtige detectieconsistentie in gebladerte, vreemde regenboogtextuurkleuren, kieskeurige spring en klimmechanics die gewoon niet erg nauwkeurig zijn. Ubisoft-titels lijken beladen te zijn met deze selecte problemen, waaronder zelden vast komen te zitten in landschappen die een herstart van het checkpoint vereisen. Ook irritant zijn de vaak slechte grot- en/of onderwaterniveau-ontwerpen die spelers in letterlijke kringen tot geen einde brengen. Toch – en vergelijkbaar met alle andere Ubisoft AAA-aanbiedingen – is geen van deze zo vervelend dat ze de ervaring overweldigend negatief domineren.
Een belangrijke buffer is dat alles er fantastisch uitziet en klinkt in Far Cry 6: dit is echt een game van de volgende generatie. Characters-modellen en Yara zijn beide prachtig, met landschappen die adembenemend zijn. Audio is ook van het hoogste niveau, met een geweldige soundtrack, hysterisch grappige en goed geacteerde dialogen, ook perfecte geluidseffecten. Het verhaal – hoewel een beetje Far Cry-formulering – is geweldig, alle missies echt leuk om te spelen. De amigo’s stelen zelf de show en de maffe dialogen die ze veroorzaken.
Dan is er de gekke en kenmerkende ‘alles kan gebeuren’-dynamiek van Far Cry. Gewoon willekeurig zullen guerrilla’s een vijandelijk checkpoint aanvallen, met een generieke vrachtauto die in het kruisvuur terechtkomt, waardoor hij de controle verliest en een koe raken die de weg oversteekt. De koe botst met een ander voertuig dat explosieven vervoert ,waardoor het in brand vliegt, en vervolgens roekeloos in een groep palmbomen terechtkomt, die vervolgens op willekeurige kerels vallen die zich in een gebouw verbergen. En je bent slechts een toeschouwer van al deze gekkigheid. Oh ja, ik stond op het punt om een checkpoint neer te halen tot, nou, dat gebeurde.
Het progressiesysteem van Far Cry 6 volbrengt de zeldzame prestatie om zowel verhaalgerichte als op voltooiing gerichte spelers tevreden te stellen. Dit systeem ontgrendelt langzaam nieuwe uitrusting en wapens voor Dani, maar beloont/bestraft niet te veel voor het focussen op een enkelvoudig missieaspect van Far Cry 6. De noodzaak om te grinden is dus niet echt essentieel, omdat betere wapens en uitrusting je grootste vriend zijn. De enige onderscheidende luxe voor completisten is het vermogen om vrijer rond Yara te springen. Toch zal dit zorgen voor een onsamenhangende verhaallijn en karakterverwarring. Als gevolg hiervan moedigt de game openlijk aan om overal op een schijn van een verhaalpad te blijven. Bovendien betekent het voltooien van verhaalmissies betere NPC-leiders in de Los Bandidos-modus, en ook nieuwe en sterkere amigo’s om sterkere vijanden te verslaan.
Logistiek en op de PS5 SSD zijn de vervelende laadtijden van eerdere Far Cry-titels nu verleden tijd, plus het is geweldig om zonder enige laadtijden in en rond Yara-quick travel te kunnen springen. (Gelukkig heeft Sony zojuist de SSD-uitbreiding ontgrendeld, let wel.) Ook vermeldenswaard zijn de robuuste Far Cry 6-toegankelijkheidsopties, waarbij bijna elk betrokkenheidsaspect van Far Cry 6 aanpasbaar is om aan de behoeften van een individuele gebruiker te voldoen. Het verhogen van de gevoeligheid van de stick, de hoogtepunten van items en vijanden, en de grootte van de ondertitels waren grote overwinningen voor mezelf.
Om het simpel te houden, is Far Cry 6 een eersteklas game dat het genre niet pusht, maar toch een hoogste lat legt voor de opkomende games. Dit is misschien wel de beste Far Cry tot nu toe, en Ubisoft doet geweldig werk door de PS5-mogelijkheden te maximaliseren bij het leveren ervan. Vergelijkbaar met eerdere Far Cry-titels — en met een hele reeks DLC die waarschijnlijk zal volgen — is dit een titel met potentieel 30+ uren aan gameplay voor diegenen die heel Yara en zijn boeiende inwoners en verhalen willen verkennen.
Far Cry 6
€59,99