Ontwikkelaar Supergiant Games staat bekend om het maken van titels met rijke verhalen en verfijnde thema’s, en een van de grote triomfen van Hades is hoe die elementen naadloos worden geïntegreerd in een roguelite-structuur. Door een schijnbaar onbeperkte reeks karakterinteracties en plotprogressie, zaait Hades zijn verhalen over vele uren van herhaalde runs, terwijl je je personage langs de ene poging tot ontsnapping uit de hel naar de volgende leidt. Naast wapen- en personage-upgrades, behoren nieuwe inzichten in het verhaal tot de meest bevredigende beloningen. Maar dat betekent ook dat je graag wilt zien dat die plotthreads worden opgelost, en om dat te doen, moet je je voorbereiden op een bijzonder lange weg.
Zagreus is de zoon van de machtige Hades, die het rijk van de doden regeert met een nauwelijks beheerste woede die alleen geëvenaard wordt door zijn aandringen op totale controle. Hij is de definitie van een aanmatigende vader, en Zagreus’ verlangen om het alleen te doen, voelt net zo goed als een familiedrama als het opnieuw vertellen van een bekende mythologie. Zijn zoektocht naar een moeder die hij nooit heeft gekend, brengt hem in contact met een who’s who van Olympus en de Griekse oudheid, waaronder Zeus, Athena, Achilles en Medusa. De constant wisselende dynamiek tussen deze personages zorgt voor veel plezier, van de rivaliteit tussen broers en zussen tussen de Olympiërs tot het opnieuw verbinden van oude vlammen zoals Orpheus en Eurydice, en ik hou van de manier waarop verhaalfeiten binnensluipen, zowel tussen actiescènes als tijdens hen.
Elke ontsnappingspoging omvat een reeks isometrische arenagevechten, waarbij een indrukwekkende verscheidenheid aan vijanden wordt aangevallen in throwdowns die precisie en zorgvuldige observatie vereisen. De gevechten zijn snel en uitdagend, en knikken meer naar stijlvolle actiegames zoals Devil May Cry dan naar de isometrische RPG’s waar het op het eerste gezicht op lijkt. Het gevoel van adrenaline is altijd hoog, maar er is ook een kans dat ontmoetingen veranderen in hectisch knopen stampen terwijl je elke beschikbare aanval spamt om vijanden neer te halen voordat ze hun ergste counters kunnen ontketenen.
Er worden regelmatig nieuwe wapens ontgrendeld en ze kunnen je speelstijl drastisch veranderen, van de precisie van de Heart-Seeking Bow tot de furieuze melee-dominantie van de Twin Fists of Malphon. De meest indrukwekkende prestatie van het ontwerp is hoe zelfs hetzelfde wapen onvermijdelijk anders aanvoelt bij elke run, omdat goddelijke zegeningen individuele bewapening, spreuken en andere vaardigheden veranderen en verbeteren. Toen ik in het ritme kwam van het stromen van de ene dood naar mijn volgende poging, was ik constant opgewonden om te zien hoe mijn aanpak zou kunnen veranderen.
Onder de vele bekende namen die hij tegenkomt, leert Zagreus de goedaardige Sisyphus kennen, die eindeloos een rotsblok op een heuvel duwt die hij nooit zal beklimmen, nooit klagend over zijn taak. Het is een passende allegorie die spreekt tot het bredere spel, dat me bezig hield dankzij de langzame druppel van karakterverbetering en fictie, maar langs een pad dat steeds Sisypheaner aanvoelde naarmate ik langer speelde. Ik heb tientallen uren besteed aan het uitzoeken van de verschillende plotthreads en het najagen van upgrades. Het is leuk, maar naarmate de uren vorderden, verminderde mijn interesse in dezelfde reeks kamers. Ik verlangde naar een afronding, ook al vereiste de game meer ontsnappingspogingen. Zelfs na ‘winnen’ gaat die plaag nog uren door voordat er een goede conclusie wordt getrokken.
Het verhaal strekt zich uit over te veel speeluren om de hele tijd spannend te blijven, maar er is absoluut een rijke overvloed aan inhoud om onderweg te ontdekken. Hades is een enorm spel, met een schat aan extra inhoud om zelfs de meest hardcore van de betrokkenheid te sussen. Een “god-modus” biedt een geleidelijke toename van de weerstand tegen schade na elke dood, waardoor de overwinning binnen handbereik komt voor zelfs degenen met een limiet op hun vaardigheden. Aan de andere kant kunnen risiconemers die op zoek zijn naar meer beloningen uiteindelijk toegang krijgen tot een manier om de moeilijkheidsgraad te vergroten. Afwisselende baasgevechten, nieuwe wapenaspecten, verborgen verhaallijnen en nog veel meer nodigen de speler uit om te verdwalen in het potentieel van Hades. Deze varianten en extra opties geven leven aan het spel, lang nadat de charme van standaard voltooiingspogingen begint te verslijten.
Zelfs serieuze betrokkenheid garandeert geen voltooiing van het verhaal zonder vele uren investering, en alleen de meest toegewijde spelers zullen de volledige verspreiding zien van wat Hades te bieden heeft. Maar het nieuwste werk van Supergiant is een mooie en doordachte draai aan de Griekse mythologie, waarbij deze oude verhalen op hun kop worden gezet en ze worden omgezet in commentaren op moderne relaties. Actieve gameplay met een hoog octaangehalte trekt je misschien voor het eerst naar de hel, maar ik vermoed dat je zult blijven om meer te weten te komen over deze excentrieke en fascinerende familie.
Hades
€29,99