Review: Pokémon Legends: Arceus

Zoveel Pokémon vangen als je kunt, er meer over leren en ze trainen om sterker te zijn in de strijd zijn de fundamenten van de iconische RPG-serie van Game Freak, maar er zijn maar weinig titels die deze kernconcepten zo krachtig illustreren als dit nieuwste uitje. Pokémon Legends: Arceus laat je een vervlogen tijdperk van de Sinnoh-regio, toen bekend als Hisui, verkennen en geeft je meer manieren dan ooit om je Pokédex te voltooien. Hoewel sommige elementen niet aanvoelen als hun definitieve vorm, ben ik dol op waar deze nieuwe richting de Pokémon-serie naartoe leidt.

Pokémon Legends: Arceus’ vroege uren zitten vol met exposities en lange, met dialogen gevulde scènes. Je leert dat de meeste mensen bang zijn voor Pokémon, maar een nieuwe uitvinding – de Poké Ball – hoopt mensen en Pokémon dichterbij te brengen dan ooit tevoren. Het begin was traag, maar toen ik eindelijk werd vrijgelaten in de Hisui-regio, zakte de gameplay-lus in me weg. Met Poké Balls op sleeptouw, is je primaire taak om je Pokédex te vullen met zoveel mogelijk unieke soorten. Op weg naar het voltooien van die taak, ontdek je echter verschillende mysteries rond anomalieën die in de regio plaatsvinden. Sommige verhalende beats en karakterbogen kwamen niet goed uit voor mij, maar het verhaal is een stap hoger dan eerdere delen in de serie, vooral later in het spel.

Het is boeiend om door uitgestrekte, open gebieden te rennen op zoek naar nieuwe wezens om toe te voegen aan je Pokédex. Ik vind het geweldig dat het simpelweg vangen van een Pokémon je inzending voor dat monster niet meteen compleet maakt. In plaats daarvan moet je minitaken uitvoeren om punten te verdienen voor voltooiing; deze omvatten ze specifieke bewegingen zien doen, ze verslaan en zelfs bepaalde bewegingen tegen hen gebruiken. De doelstellingen kunnen te simpel zijn, maar ik vind het leuk hoe het systeem me het gevoel gaf dat ik de Pokémon die ik tegenkwam echt aan het bestuderen was in plaats van ze gedachteloos te verzamelen.
Je kunt ervoor kiezen om een wilde Pokémon te besluipen in plaats van tegen ze te vechten, wat ik toejuich omdat het de bewegingsstroom door een gebied verbetert. Met de gestroomlijnde gebruikersinterface van de game kun je eenvoudig selecteren of je een lege Poké Ball wilt gooien om ze te vangen, een stuk voedsel om ze af te leiden of een eigen Pokémon om tegen ze te vechten. De wilde Pokémon kan rennen als je wordt opgemerkt, maar hij kan je ook aanvallen. Je kunt proberen te ontsnappen en zelfs ontwijkrollen gebruiken om aanvallen te ontwijken, maar je kunt het beste een van je eigen Pokémon weggooien om hem uit te schakelen. Hoewel een groot deel van de game gericht was op actie en verkenning, waardeer ik hoe ontmoetingen je naadloos overzetten van de realtime verkenning naar een verbeterde versie van het eenvoudige turn-based vechtsysteem van de serie.

De gevechtsmenu’s krijgen ook een gestroomlijnde interface, zodat je kunt kiezen of je een nieuwe Pokémon wilt sturen of een Poké Ball wilt gooien zonder het gevechtsscherm te verlaten. Bovendien kunnen Pokémon nieuwe bewegingen leren of hun bestaande onder de knie krijgen door een hoger niveau te bereiken. Ik vind het leuk hoe ik door het beheersingssysteem strategischer kan zijn. Je kunt ervoor kiezen om krachtige aanvallen uit te voeren om wat kracht en nauwkeurigheid toe te voegen ten koste van snelheid of behendige versies die je een extra draai kunnen geven ten koste van kracht. Ik vond het geweldig om te zien hoe de levensbalk van de vijand leegliep na een sterke aanval, wetende dat mijn gok zijn vruchten afwierp.

Hisui zit vol met diverse biomen, die gastheer zijn voor een breed scala aan Pokémon. Deze gesegmenteerde gebieden hebben allemaal lineaire routes die naar bestemmingen en interessante plaatsen leiden. Maar buiten de gebaande paden dwalen om middelen te verzamelen om te gebruiken in het rudimentaire crafting-systeem van de game, het ontdekken van weggestopte gebieden en het vinden van nieuwe wezens om te vangen, waren mijn favoriete momenten met het spel.
Wanneer ik een pauze wilde van het hoofdverhaal, kon ik snel een paar uur verliezen door te proberen mijn Pokédex-vooruitgang op nevenactiviteiten te verbeteren. Een dag/nacht-cyclus verhoogt de beloningen verder, omdat er ’s nachts verschillende monsters tevoorschijn komen, waardoor je een reden hebt om terug te keren wanneer de zon ondergaat. Hisui zit vol met lonende activiteiten, waaronder sterkere Alpha Pokémon om te vechten en te vangen, nevenmissies waarbij middelen en specifieke wezens worden verzameld, en speciale tijdelijke evenementen om je Pokédex verder af te ronden.

Naarmate je verder komt in het verhaal, moet je het opnemen tegen een handvol waanzinnige nobele Pokémon. In plaats van deel te nemen aan Pokémon-gevechten, bestuur je je trainer voor het grootste deel van de reeks. Je moet speciale balsems naar de nobele Pokémon gooien om hun gezondheidsbalk leeg te maken terwijl je verschillende aanvallen ontwijkt. Op specifieke punten in elke ontmoeting kun je je Pokémon gebruiken om te proberen ze in de strijd te verslaan; als je succesvol bent, verdoof je ze en open je ze voor meer balsemworpen. Deze baasgevechten zijn soms lastig omdat de aanvallen intenser worden, maar de optie om mislukte gevechten opnieuw te starten zonder de voortgang te verliezen, neemt een deel van de pijn van een nederlaag weg. Deze gevechten zijn leuke wendingen in de baasgevechten in het Pokémon-universum, maar onnauwkeurige besturing zorgde er soms voor dat ik onnodige schade opliep.

Een prominente kritiek op de Pokémon-serie was lange tijd dat de productiewaarden niet overeenkomen met de normen die zijn vastgesteld door andere triple-A-titels. Pokémon Legends: Arceus is een prachtig avontuur, vooral dankzij de kleurrijke kunststijl. Hoewel karakter- en Pokémon-animaties een stapje hoger zijn dan eerdere hoofditems, lopen ze nog steeds hopeloos achter op andere games in het genre. Tussenfilmpjes zorgen voor actiemomenten, maar het scherm vervaagt naar zwart wanneer een personage een unieke actie moet uitvoeren waarvoor een nieuwe animatie nodig is, waardoor de speler de lege plekken met hun verbeeldingskracht moet invullen.
Bovendien was het gebrek aan voice-acting van de serie tot nu toe geen pijnpunt voor mij, maar Arceus heeft verschillende scènes met veel dialogen. Door de prominentie van deze scènes voelt de stilte aan als een verouderd overblijfsel uit de late jaren ’90, naast de gedigitaliseerde Pokémon-kreten die in deze titel aanhouden. Maak het helemaal af met matige technische prestaties, vol object-pop-in, framerate-dalingen en texturen met een lage resolutie, en Pokémon Legends: Arceus is nauwelijks een technologisch wonder.

Ondanks deze tekortkomingen is Pokémon Legends: Arceus een waardevol spin-off-avontuur, ook al zijn sommige concepten nog niet volledig ontwikkeld. Met een verleidelijke gameplay-loop, leuke nevenactiviteiten en een verhaal waarvan ik blij ben dat ik het tot het einde heb uitgespeeld, legt Pokémon Legends: Arceus een solide basis voor wat naar ik hoop de volgende evolutie voor de serie is.

Pokémon Legends: Arceus

€59,99
8.5

Graphics

8.5/10

Geluid

8.5/10

Replay Value

8.5/10

Gameplay

8.5/10

Pros

  • Grote open wereld
  • Nieuwe mechanics
  • Goed verhaal

Cons

  • Pokédex voltooien is meer een grind
  • Niet alle pokémon zitten in de game

Deel deze post