Niet alle monsters verbergen zich in de schaduw. Ethan Winters ontdekt dit binnen enkele minuten nadat hij voet aan wal heeft gezet in dit afgelegen dorp aan de voet van een middeleeuws kasteel. De zon heeft de ochtendmist nog maar net weggebrand of hij wordt overvallen door vraatzuchtige verschrikkingen met tanden. Het openingsuur van Resident Evil Village legt een ongelooflijk gespannen toon vast en verweven humeurige, sfeervolle horror met achtbaanvuurgevechten die Ethan binnen een centimeter van zijn leven achterlaten. En, net als een ultramarathonloper, houdt Village dit spannende tempo aan tot de aftiteling.
Ethans reis dwingt hem om een bouwvallige sloppenwijk, met bloed doordrenkte wijnkelders en een griezelig herenhuis bezaaid met geanimeerde porseleinen poppen te verkennen. Deze locaties zijn perfecte achtergronden voor een reeks bloedstollende ontmoetingen. Mijn maag schokte toen een misvormde baby-achtige mutatie me achtervolgde door een slecht verlichte kelder, en ik moest stoppen om op adem te komen na een schrijnend vuurgevecht met een grommende hond zo groot als een vrachtwagen. De omgeving en het ontwerp van de vijand zijn fantastisch, waardoor het een van de engste Resident Evil-games tot nu toe is.
Ethan verzamelt langzaam het gebruikelijke assortiment geweren, pistolen en granaatwerpers om dit assortiment buitenaardse gruwelen te bestrijden. Het arsenaal van Village biedt niet veel verrassingen, maar het algemene vuurgevecht is meer gepolijst dan wat we hadden in zijn voorganger. Rennen voor de langzaam marcherende vijanden van Village is niet moeilijk, maar het is nog steeds een sensatie om door hun vlaag van hoektanden te navigeren. Lang genoeg kalm blijven om een reeks headshots te maken terwijl deze hordes je positie verdedigen, is de echte uitdaging, en ik liep weg van de meeste ontmoetingen met een adrenalinestoot. Een handvol andere tegenstanders — zoals een meme-minnares Lady Dimitrescu — jagen Ethan tijdens het spel meedogenloos op, net als RE 2’s Mr. X. Je weet nooit wanneer een van deze schurken om een hoek zal slenteren, wat een voelbare spanning creëert.
Toen ik niet met tand en klauw voor mijn leven vocht, scande ik elke kamer van vloer tot plafond, op zoek naar meer munitie, genezingsvoorwerpen en ander waardevol gereedschap. Net als eerdere Resident Evil-games, doet de kaart van Village fantastisch werk om te communiceren welke kamers zijn leeggemaakt en welke nog een paar verborgen schatten bevatten. Sommige items zijn echter beter verborgen dan andere. Aan de ene kant moedigde Village me aan om met een fijngetande kam over zijn ingewikkeld gedetailleerde omgevingen te gieten; Ik genoot van de meeste van deze speurtochten en het was altijd bevredigend om een kamer van mijn kaart te controleren. Aan de andere kant bleven een paar items hardnekkig verborgen, zelfs na enkele minuten schuren, dus het werd een beetje vervelend om elk item in elke kamer te vinden. Gelukkig levert zelfs een vluchtige zoektocht van elke kamer genoeg uitrusting op om je door de komende beproevingen te loodsen.
Het ontwikkelen van een scherp oog voor detail is ook van vitaal belang voor het oplossen van Village’s handvol omgevingspuzzels. Ik vind het geweldig hoe deze puzzels een broodnodige spanningsvrijgave bieden, en de meeste puzzels van Village gaven me een slim gevoel. Helaas worden een paar puzzeloplossingen verduisterd door vage logica. Ik moest me bijvoorbeeld met brute kracht een weg banen door een puzzel met draaiende standbeelden, omdat de aanwijzingen misleidend waren. Zelfs nadat ik in de oplossing was gestuit, kostte het me nog een tijdje om de onderliggende logica te doorgronden. Gelukkig gooit Village niet veel puzzels jouw kant op, en de meeste zijn bevredigend eenvoudig, dus verkeersdrempels zijn zeldzaam.
Het verhaal van Resident Evil Village is boeiender dan ik had verwacht. Ethan is nog steeds een beetje een saaie man, maar zijn reis om zijn dochter te redden zit vol wilde karakters en een handvol verrassende momenten. Het verhaal van Village was nooit het belangrijkste dat me vooruit dreef, maar ik ben blij te zien dat Capcom echt over deze wereld heeft nagedacht, en een paar van de late wendingen in het spel maken me oprecht opgewonden om te zien waar de serie verder gaat.
Resident Evil Village is een indrukwekkend pakket. Ik hield van de recente remakes van Resident Evil 2 en 3, maar ik ben verheugd om te zien dat Capcom de serie weer naar voren duwt. Village breidt uit op Resident Evil 7: Biohazard’s benadering van first-person gevechten en biedt een reeks bloedstollende ontmoetingen die perfect passen bij Capcom’s zenuwslopende omgevingsontwerp. Gelukkig doet de versterkte actie van Village niets af aan de horror. Village heeft in ieder geval een gevoel van angst dat maar weinig games kunnen evenaren. Als je de moed hebt voor intense terreur, is het spelen van Resident Evil Village een geweldige manier om je hartslag te controleren.
Village laat niets heel als het op horror aankomt, maar een consistente uitrol van nieuwe wapens en gereedschappen maakt het moeilijk om weg te lopen van deze verschrikkingen.
Resident Evil Village
€59,99
Pros
- Goede graphics
- Schrikmomenten
Cons
- Lastige trophies