De diepten zijn verraderlijk. Je weet niet welk monster er verborgen is in het zwartgeblakerde water, maar je hoort zijn angstaanjagende gebrul luider worden naarmate je dieper duikt. Je weet dat je je doel nadert, maar je voelt dat het monster nog dichterbij is. Subnautica: Below Zero levert een voortdurend gevoel van verwondering en angst op in zijn prachtig ontworpen onderwaterverkenning. Elke duik is een krachtige ervaring van ontdekking en zelfbehoud. Als je weer omhoog komt voor lucht, heb je het gevoel dat je iets hebt bereikt, een nieuw mysterie hebt opgegraven en misschien hebt gevonden wat je nodig hebt om je volgende duik nog meer de moeite waard te maken.
Below Zero is wat elk vervolg zou moeten zijn, voortbouwend op de gevestigde kernformule op slimme manieren om de nieuwe inhoud net zo opwindend en onvoorspelbaar te maken. Trouw aan de eerste game, is de hoofdattractie opnieuw een uitgestrekte buitenaardse zee die verblindt met zijn ongewone waterleven, maar de overlevingsgameplay maakt veel meer indruk nu het zo gestroomlijnd is dat het zelden stressvol of vervelend is. Ook al moest ik af en toe een vis bakken om mijn honger en/of dorst te stillen, het grootste deel van mijn tijd werd besteed aan doen wat ik wilde in mijn eigen comfortabele tempo en in de volgorde die voor mij het meest logisch was.
Een mooi geschreven sciencefictionverhaal sluit nauw aan bij het ontdekkingselement, vaak overlappend op manieren die van invloed zijn op je houding in de wereld en waar je toe in staat bent. Unknown Worlds doet fantastisch werk door de speler naar interessante punten te leiden zonder ze duidelijk te labelen. Audio- en visuele signalen worden effectief gebruikt, waardoor je je vaak afvraagt wat iets is of waar het naartoe zou kunnen gaan.
Ik wil niet verklappen wat de ontdekkingen zijn, maar vele zijn groots in ontwerp, waarbij zowel het verhaal als de gameplay worden uitgerekt in richtingen die de ervaring nog boeiender maken. Terwijl ik altijd op jacht was naar het volgende grote ding, is de moment-tot-moment-verzameling van knutselmaterialen enorm bevredigend en beter uitgebalanceerd dan die van het originele spel. Sommige ontdekkingen hebben vele lagen. Neem bijvoorbeeld de komisch genaamde Sea Monkey. Je leert al vroeg dat dit nieuwsgierige beest van je gadgets houdt en ze zal stelen als je te dichtbij komt. Later in het spel (en nadat hij een meer betekenisvolle band met de wereld heeft ontwikkeld door een grote verhaallijn), wordt de Sea Monkey je vriend en zal hij voorraden voor je halen. De gameplay evolueert soms met het verhaal,
Ik waardeerde ook hoe stressvrij het grootste deel van het knutselen is. In de eerste game kreeg je meteen de opdracht om een aantal kapotte systemen in je schip te repareren. In Below Zero werkt alles vanaf het begin zoals het hoort. De focus wordt in plaats daarvan toegepast om u zelf te laten verkennen en precies te bouwen wat u wilt. Dat soort bevrijdende benadering wordt op het grootste deel van het spel toegepast, zelfs om frustratie bij het verkennen te verminderen. Ja, het is een uitgestrekte zee, maar elk gebied heeft een subtiel ander ontwerp, waardoor het gemakkelijk is om precies te weten waar je bent en welke materialen je daar kunt vinden (vooral als je ernaar kunt scannen). Een andere leuke bijkomstigheid is dat als je sterft met een baken op je, je je weg terug kunt vinden. De luchtblaas is deze keer ook veel effectiever.
Niet alle ontdekkingen vinden onder water plaats. Na een noodlanding op planeet 4546B, geeft xenoloog (en hoofdrolspeler) Robin Ayou ons een onmiddellijke blik op een van de meest effectieve verrassingen van het vervolg: echte verkenning te voet. Van tijd tot tijd stap je aan land en zie je welke verrassingen je te wachten staan, en ze kunnen net zo betekenisvol en onverwacht zijn als alles wat je in de zee aantreft. De gameplay te voet is zo eenvoudig als het komt (lopen en communiceren), maar deze sequenties geven een completere momentopname van deze wilde buitenaardse wereld en helpen de gameplay-flow te veranderen.
Naarmate er meer van deze planeet wordt verkend, ontwikkel je het vermogen om je eigen leefgebieden te bouwen, ze te personaliseren zoals je wilt (compleet met posters en items die je vindt), en uiteindelijk een meester van de zee te worden die in staat is om naar een beest te staren dat zou Jaws staart maken en van schrik wegzwemmen. Weet gewoon dat deze wezens bijna altijd aanvallen wanneer je ze het minst verwacht, waardoor Below Zero een aantal van de beste jump-angsten die er zijn, en ze zijn niet eens gescript.
Sommige van deze krijsende ontmoetingen gaan niet precies zoals Unknown Worlds het bedoeld heeft en kunnen onverwacht komisch worden wanneer een beest duidelijk vergeet hoe hij nauwkeurig door een ruimte moet navigeren, tegen muren botst en chaotisch ronddwaalt. Sommige ontsnappingen worden ook verstoord door grafische pop-ins waardoor een gigantische ijsberg recht voor je neus uit het niets verschijnt. Below Zero is een beetje ruw aan de randen, maar het grootste deel van mijn spel was lekker soepel.
Ik kan niet genoeg benadrukken hoe leuk elke duik kan zijn en hoe bevredigend de ontdekkingen zijn. Below Zero is een van de beste survivalgames die ik ooit heb gespeeld en laat zien hoe groot de vrijheid van spelers kan zijn in een wereld waarvan je elke centimeter wilt verkennen.
Deze tweede duik in een buitenaardse zee levert een voortdurend gevoel van verwondering op met enorme ontdekkingen ondersteund door een sterk verhaal.